این‌روزها چهره‌ی شهر مزارشریف عوض شده است. چهره‌ی که سال‌هاست
پیام آور صلح، دوستی و صمیمیت است. روزگذشته چهار سمت شهر را یک دور زدم و کماکان
به چهره عوض شده‌ای شهر خیره شدم. در گوشه و کنار جاده‌های عمومی با انبوهی از
جوانان، کهن‌سالان و کودکانی مواجه شدم که نسبت به گذشته‌ها متفاوت‌تر و با وضعیت
نگران کننده‌تری به نظر می‌رسیدند.
در سمت شرق شهر،
در میان جاده احمدشاه مسعود شهید، گروه گروه از جوانانی را دیدم که همه یکجا نشسته‌اند
و با چهره‌های زرد و خاک‌آلود و موهای ژولیده به اطراف خود نگاه می‌کنند. کمی پیش
رفتم-متوجه شدم آنان معتادین مواد مخدر هستند و برای استفاده از هیروئین و انواع
مواد مخدر در کناره‌های این جاده و در میان گل‌دان‌ها که برای زیبایی شهر ساخته
شده است، جا گرفته‌اند و با وضعیت نامناسبی به‌سر می‌برند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر